Categorie: Digitale kunst

Ik maak mooie plaatjes, gevraagd en ongevraagd. Ik maak werk in opdracht, bedoeld om projecten uit te leggen of aan de man (m/v) te brengen. En ik maak vrij werk. Art for art’s sake. Werk om aan de muur te hangen. Maar gemaakt met dezelfde middelen en technieken, dezelfde hardware en software, dezelfde kennis en vaardigheden, hetzelfde enthousiasme, dezelfde creativiteit. Bol- en buispanorama’s, verschilderingen, virtuele reliefs, fictieve standbeelden en meer…

Acht verschillende schilderijen van een kat met een gitaar in de stijl van Picasso en Kandiski, gemaakt met AI Stable Diffusion

Kunstmatige intelligentie. Of matig intelligente kunst?

Kunstmatige intelligentie, het zit er al jaren aan te komen. En de laatste maanden is er een soort doorbraak. Artificial Intelligence (A.I.) blijkt in staat te zijn teksten te schrijven en kunstwerken te maken. Maar hoe goed zijn die systemen daar eigenlijk in? En vormen ze een bedreiging of juist een kans voor menselijke creatievelingen? Illusie Het is van alle tijden: mensen die hun baan kwijtraken omdat computers het werk beter en sneller uitvoeren. Maar schrijvers, kunstenaars en andere creatieven konden tot voor kort de illusie hebben dat dat hen niet zou overkomen. Vooruitgang De vooruitgang is echter niet te… Read More

Detail van een digitaal schilderij met als onderwerp de landing van de Europese ruimtesonde Huygens op Titan, de grootste maan van Saturnus in 2005

Space art met dikke klodders virtuele verf

Space art (of moet ik ruimtekunst zeggen?) is ouder dan je zou denken. Zo maakte ene Giotto di Bondone uit Florence al in 1301 een schilderij waarop de komeet van Halley te zien was. Maar de grote doorbraak kwam pas aan het eind van de negentiende eeuw, toen sciencefictionschrijvers als Jules Verne en H.G. Wells boeken gingen schrijven die geïllustreerd moesten worden. Space art-pioniers als Chesley Bonestell, Pat Rawlings en Don Dixon gebruikten de middelen die hen in hun tijd ter beschikking stonden: verf, houtskool, krijt, potlood. Tegenwoordig gebruiken space artists, en filmmakers niet te vergeten, digitale gereedschappen waarin niets… Read More

Detail van een digitaal botanisch kunstwerk, getiteld Hocus Crocus, gebaseerd op een foto van krokussen in het voorjaar

Vier seizoenen botanische kunst uit Kaleidoscopia

Ik had de afgelopen lockdownwinter blijkbaar behoefte aan wat extra kleur. Alleen zo kan ik de explosie aan kleurrijke kunstwerken verklaren die in die maanden aan mijn laptop zijn ontsproten. Ik schreef al eerder over de IJslandse impressies en ook het Europese vlaggenproject en de Rotterdamse verschilderingen kregen een duwtje in de goede richting. Maar de grootste stortvloed aan nieuw werk kwam uit het domein Kaleidoscopia. Botanische kunstwerken, gemaakt met een “digitale caleidoscoop” en gebaseerd op natuurfoto’s uit alle seizoenen. Mooie vormen De caleidoscoop (inderdaad, in het Nederlands schrijf je het met een c) werd in 1815 uitgevonden door de… Read More

Kunstmatige tot historische ansichtkaart verouderde foto van de Cooltoren en de Bierhaven in Rotterdam

Rotterdamse ansichtkaarten uit de jaren twintig

Deze blogpost is op de groei gemaakt. Een paar jaar geleden produceerde ik een serie oude ansichten van Rotterdam. Kunstmatig verouderde ansichtkaarten, schijnbaar uit lang vervlogen tijden maar met hedendaagse iconen als de Markthal, het Centraal Station en de Erasmusbrug. Inmiddels is een nieuwe generatie architectonische hoogtepunten in aanbouw of net voltooid. Er wordt al gesproken over de Roaring Twenties. Dat is natuurlijk een knipoog naar de jaren twintig van de vorige eeuw, die Rotterdam onder andere de Van Nelle-fabriek en Dudok’s Bijenkorf brachten. Het is nog te vroeg om met zekerheid te zeggen dat deze Twenties weer zo Roaring… Read More

Digitaal schilderij van een straat in het centrum van IJsland, met kleurrijke huizen, cafés en winkels en op de achtergrond de beroemde Hallgrímskirkja

Nieuwe IJslandse impressies.

De landschappen en stadjes van IJsland zijn dankbare onderwerpen voor foto’s maar vormen ook inspiratie voor andere vormen van kunst. Na vier reizen heb ik dan ook een harde schijf vol plaatjes van het eiland van ijs en vuur. Duizenden foto’s maar ook een groeiende verzameling van wat ik bij gebrek aan beter aanduid als digitale schilderijen. Deze week twee jaar geleden was ik voor het laatst in IJsland, samen met reisgenoot A; ik schreef er eerder deze blogpost over. Het weerzien met ons geliefde Reykjavik was hartverwarmend maar laat ik eerlijk zijn: het weer had beter gekund. Vooral de… Read More

Een kaart van Rotterdam, de binnenstad en wijde omgeving, opgebouwd uit digitaal sloophout, multiplex en spaanplaat

Sloophoutsteden: Groningen en Rotterdam

Half maart, in de week dat de coronapaniek om zich heen begon te grijpen, werd bij mij de groeiende ongerustheid enigszins getemperd door een plotselinge opleving van de interesse in mijn kaarten van sloophout. Bij de gemeente Groningen had men mijn digitale sloophoutkaart van Nederland gezien en men vroeg zich af of er ook zo’n kaart was van de stad Groningen. Dat zou namelijk een perfect afscheidscadeau zijn voor een vertrekkende wethouder. Blokken Die kaart bestond nog niet, maar kon natuurlijk gemaakt worden. De vraag was dan wel: maak ik iedere wijk van een apart stuk virtueel sloophout, zoals ik… Read More

Digitale waterspiegels

De waterspiegel is eigenlijk de benaming voor het grensvlak tussen land en water. Maar het is niet moeilijk te raden waar het woord vandaan komt. Als golfslag de pret niet bederft heeft water namelijk geweldige spiegelende kwaliteiten. Dat biedt mogelijkheden bij het fotograferen van gebouwen die gelegen zijn aan een waterpartij. Zoals bij deze foto van de Erasmusbrug, reflecterend in het spiegelgladde water van de Nieuwe Maas. Golfjes Maar de Maas is nooit spiegelglad. Ongeveer ter hoogte van Rotterdam botst het rivierwater op de stroming van eb en vloed. Zelfs bij volkomen windstil weer zijn er daarom altijd golven en… Read More

Beeld vanaf een van de Lijnbaanflats op de pas gerenoveerde bioscoop van Pathé op het Schouwburgplein met op de gevel de skyline van Rotterdam

De verborgen skyline van Rotterdam

Niet iedereen weet het, maar onder de filmposters op de gevel van de Pathé-bioscoop op het Schouwburgplein zit een tekening van de skyline van Rotterdam. Mijn tekening van de skyline van Rotterdam, om precies te zijn. Hoe is die daar gekomen? Dat is een lang verhaal… Rotterdam Festivals Een paar jaar geleden maakte ik, in het kader van een prijsvraag georganiseerd door Rotterdam Festivals, de onderstaande grafische weergave van de Rotterdamse skyline. De prijsvraag was bedoeld om een nieuw logo voor de organisatie op te leveren; men gebruikte tot die tijd al een gestileerde skyline, maar die moest vanwege de… Read More

Tegelwerk met 35 caleidoscopische patronen in lentekleuren

Lente in Kaleidoscopia: mandala’s, melkwegen en andere muurbloempjes

Een half jaar geleden schreef ik over mijn eerste bezoek aan Kaleidoscopia. Ik beschreef daarin de transformatie van foto’s van bloemen en andere natuurverschijnselen tot kleurrijke, abstracte, caleidoscopische kunst. Een paar weken geleden keerde ik terug naar Kaleidoscopia. Maar waar ik eerst gebruik maakte van foto’s van herfstblaadjes en andere najaarstaferelen, onderwierp ik nu plaatjes van bloesems, jonge blaadjes en vergelijkbare voorjaarsverschijnselen aan mijn caleidoscopische Photoshop actions. Het resultaat: 35 nieuwe caleidoscopieën, hieronder verzameld in een tegeltableau; je mag er ook een quilt in zien. De vraag is natuurlijk: heeft deze lenteserie een wezenlijk andere sfeer dan de herfstreeks? Filmpje!… Read More

"Oude" vintage ansichtkaart, of liever gezegd, in Photoshop digitaal verouderde recente foto van het Witte Huis en de Oude Haven in Rotterdam

Rotterdam in oude ansichten

Oude ansichten van Rotterdam, ik kan er uren naar kijken. Neem bijvoorbeeld het onderstaande plaatje van het Witte Huis en de Oude Haven in Rotterdam. Een vintage postcard, aangetroffen in een kartonnen doos die decennialang op een koude en vochtige zolder heeft gestaan. Laten we eens proberen ‘m te dateren. Fin de siècle Hm, fin de siècle, zegt u? Het einde van de negentiende eeuw dan, neem ik aan. Zou kunnen; het Witte Huis, de “Amerikaansche” wolkenkrabber die jarenlang de hoogste van Europa was, dateert uit 1898. En de klassieke binnenvaartschuiten op de voorgrond, gelegen in de Oude Haven, ondersteunen… Read More