Lijstjestijd: de tien mooiste foto’s van 2016
Ik vind het altijd wonderlijk dat begin december de lijstjestijd alweer aanbreekt. De sportman/sportvrouw, politicus en Persoon van het jaar, de beste films, boeken, platen, foto’s van 2016. Jaaroverzicht na jaaroverzicht, alsof er in die laatste maand helemaal niets meer gebeurt.
En nu doe ik toch zelf aan mee, met de top 10 van mijn favoriete foto’s uit 2016. Enfin, ik heb een blog, en dat heeft een groot voordeel. Als ik tussen Kerst en Oud en Nieuw nog een foto maak die alle andere in de schaduw stelt dan kan ik die er zonder problemen nog invoegen. Geen mens die het in de gaten heeft.
De longlist
Ik heb in 2016 een kleine 5000 foto’s gemaakt. Het is nog een hele klus om daar een top 10 van samen te stellen. Keuzes maken is sowieso nooit mijn sterkste kant geweest. Om te beginnen heb ik al die duizenden foto’s opnieuw bekeken en alleen de allerallerallermooiste op de longlist gezet. Maar toen had ik er nog altijd dertig:
En eigenlijk hadden al die dertig foto’s wel een plaatsje in de top 10 verdiend. Ik heb geprobeerd er een beetje een divers lijstje uit te distilleren, met niet alleen foto’s van Rotterdam in de Randen van de Nacht, maar ook wat beelden uit de rest van de wereld en uit categorieën als architectuur en interieur, weer en seizoenen en flora en fauna.
10 – Uitzicht vanuit de kroeg
Het Vlaamse stadje Leuven, iets ten oosten van Brussel, was tot nu toe aan mijn aandacht ontsnapt. Ten onrechte, zo bleek toen ik er in het vroege voorjaar door omstandigheden alsnog terecht kwam. Een mooi, vriendelijk en fotogeniek plaatsje, ruim voorzien van stamineekes met gunstige geprijsde Belgische bieren. ‘s Avonds, genietend van een Westmalle Dubbel, Chimay Bleu of Rochefort 8 (de herinnering is enigszins vervaagd) haalde ik toch nog maar een keer mijn camera te voorschijn voor dit shot van de uitgestorven Grote Markt met, iets links van het midden, het Stadhuis. Juist die context, met het stof op de ramen, de krassen in het kozijn en de lege stoeltjes voor de deur, maakt de foto bijzonder.
9 – Lente in Het Park
In het voorjaar loop ik altijd een paar weken lang als in een roes rond, bedwelmd door alle psychedelische kleuren die de natuur ineens blijkt te kunnen produceren. Foto’s van al die bloesempracht vallen soms een beetje tegen. Maar deze niet! Deze paarsrode prunus staat in Het Park in Rotterdam. Het spel van de schaduwen op het grastalud, het blauw van de lucht en de rijkdom aan groentinten van de omringende begroeiing geven de boom een mooie inbedding. En het uitnodigende bankje maakt het helemaal af.
8 – Herfst in Deventer
En ook in de herfst zijn er een paar psychedelische weken. Dit jaar leek de herfst wel langer te duren dan anders; door het uitblijven van stormen bleven de blaadjes extra lang hangen. Van de vele foto’s die ik in die tijd maakte is deze, gemaakt vlakbij het station in het park op de voormalige vestingwerken van Deventer, me het liefst. Het is een zogenaamde focus-stack, een combinatie van twee foto’s, samengevoegd in Photoshop; daardoor zijn zowel de blaadjes op de voorgrond als de bomen en struiken wat verder weg scherp.
7 – Maan boven het Kruisplein
De ingang van een parkeergarage levert zelden bijzondere foto’s op. Maar in Rotterdam wel. Dit optrekje van glas en roestvrijstaal staat op het Kruisplein, onderdeel van de openbare ruimte die tegelijk met het nieuwe station grondig is aangepakt. Natuurlijk voegt ook de acht verdiepingen hoge muurschildering van Venour, op de kopgevel van Mecanoo‘s eersteling, wat toe aan de foto. De twee schimmen bij het gebouwtje geven een menselijke schaal en toch ook iets vervreemdends aan het beeld. En dan is er die grillige wolkenlucht met als accent de Maan in het Eerste Kwartier (of het Laatste?)
6 – Nijlgansje bij de Veerhaven
Het fotograferen van dieren is een passie die ik van mijn vader heb geërfd. Het lastige ervan is dat ze zelden stilzitten, laat staan de pose aannemen die je graag zou willen. Deze jonge Nijlgans, die met zijn/haar broers, zussen en ouders bivakkeerde op het trottoir bij de Veerhaven, ook alweer in Rotterdam, was blijkbaar wel wat gewend. Hij/zij liet me rustig mijn camera op een statiefje zetten, inzoomen en scherpstellen. Het lage camerastandpunt, min of meer op de ooghoogte van het beest, is essentieel bij dit soort foto’s. Erg fijn is ook de scherpte van de foto op precies de goeie plekken waardoor ieder veertje te zien is.
5 – Vochtige waterlelies
Het Verborgen Tuinen-weekend, waarin je allerlei grote en kleine tuinen in Rotterdam kunt bezoeken, geeft ieder jaar weer een overvloed aan mooie fotomomenten. Dit jaar begon het weekend nogal regenachtig. Dat levert eigenlijk best mooie foto’s op, als het je tenminste lukt je lens droog te houden. Er zijn natuurfotografen die altijd een plantenspuit bij zich hebben maar de druppels op deze waterlelies zijn puur natuur.
4 – Maaskant’s wenteltrap
De Dag van de Architectuur is nog zo’n baken in het jaar. De Dag begon niet alleen regenachtig maar bleef dat ook. Voor architectuurfoto’s is dat toch wat minder gunstig dan voor plaatjes van bloemen. Maar bij interieurs heb je er natuurlijk niet zoveel last van. Het spel van rechte en gekromde lijnen in dit bovenaanzicht van de trap in het Industriegebouw aan de Goudsesingel vind ik van een bovenaardse schoonheid. De credits daarvoor gaan natuurlijk vooral naar de architect, Huig Maaskant.
3 – Amsterdam na de regen
En nog zo’n regendag. Ik ben een onverbeterlijke optimist als het gaat om het interpreteren van de weersvoorspellingen. Vaak valt het ook erg mee, maar deze keer beslist niet. Het industrieel erfgoed van het Westergasterrein en de Amsterdamse School-architectuur van de Spaarndammerbuurt bekeken we in de stromende regen. Maar toen we de grachtengordel naderden trok de regen weg en vanaf een brug over de Brouwersgracht hadden we een prachtig zicht op deze regenboog terwijl de laatste regendruppels nog in de gracht plonsten. Dat de woonboot links ook een regenboogpatroontje heeft viel me pas later op.
2 – Erasmiaanse zonsondergang
De zonsondergang van 22 november haalde zelfs de krant. Het Algemeen Dagblad berichtte de volgende dag over de uitzonderlijk spectaculaire rode wolkenlucht. De website van de krant verzamelde tweets over het verschijnsel, waaronder die van mij met deze foto. Genomen van af het balkon van de 3Develop-werkwoning met onder andere de Euromast, het Erasmus MC, het Parkhotel en museum Boymans en helemaal links nog de televisietoren bij de Waalhaven. “Ja, maar er zit wel een HDR-sausje overheen.”, was het commentaar van een van mijn Facebook friends. Nee hoor, die lucht zag er echt zo uit.
1 – De Engelse Waddenzee
De baai van Morecambe in het noordwesten van Engeland lijkt wel een beetje op onze Waddenzee. Ook hier vallen bij laagwater grote delen droog. Een verschil is wel dat aan de andere kant van de baai geen laagbeduinde eilanden liggen maar de bergen van het Lake District. Op deze favoriete foto van mijn Pre Brexit Tour, eind mei, begin juni, zien we van die bergen nog vaag een uitloper.
Verder lijkt het wel een abstract schilderij. De Regel van Derden heb ik volstrekt genegeerd want hier zijn de hemel en de aarde even interessant. Een rimpelloze zee met grote zwarte zandplaten. Een stukje moddersculptuur linksonder. Een enkele wolk met zijn reflectie en daartussen een paar oplichtende pixels als laatste levensteken van de zon. En in het midden als enig levende wezen een watervogel; een figurant op deze terechte nummer 1 in het jaaroverzicht met mijn favoriete foto’s van 2016.
Lijstjes uit andere jaren: 2017 – 2018 – 2019 – 2020 – 2021 – 2022 – 2023
